’t Muist wat van katten komt.

Die bank, die SK-week: het toneel van die magnifieke gebeurtenis die tot veel zou leiden. Niet dat op dat moment ook maar één persoon zou kunnen weten tot welke proporties dat zojuist gesloten verbond zou uitgroeien. Daar ging het op dat moment ook niet om. Desalniettemin heeft ieder weldenkend mens onderhand mogen constateren dat Demos Dispuut Congo een feit is.

Ik drink my daaglyks maar eens vol
Van ’t wyze en zoete Hengstewater,
Waar door ik zomwijl als een kater
Zie uyt myn ogen, dat ‘k schier rol
Van boven neder als een tol.
(J. Clyburg, Poëzy, 1727)

In den beginne, echter, werd geenszins aan de vorming van een Dispuut gedacht. Wat dan wel? Allereerst goede vrienden; geen hopeloos clubje dat alleen maar tezamen dronken stond te worden op de woensdagavond. Een vriendschapsband werd gesloten, diezelfde dag nog. Die vriendschapsband werd beklonken onder de naam ‘Congo’. Wat de toekomst zou brengen: dat werd nog in het ongewisse gelaten.

ALS ONZE KAT ZICH WAST, DAN KOMT ER WIS EEN GAST

Na korte tijd bleek dat Congo al aan uitbreiding toe was. Naast de vier oprichters leerde Congo tijdens het eerste weekendje haar eerste Groentje kennen. Dit bleek een sublieme stap: het fundament voor continuïteit.

DIE GEEN KATTEN LIJDEN MAG, ZAL NOOIT EEN MOOIE VROUW KRIJGEN

Hiermee was Congo uitgegroeid tot een gezelschap van 3 mannen en 2 vrouwen. Deze combinatie viel bij eenieder goed in de smaak, hierom is Congo nog steeds een gemengde groepering. Liefde voor de natuur (katachtigen in het bijzonder) en een gezonde portie joie de vivre bleken samenbindende factoren die tot de identiteit van Congo leidden. Deze identiteit is nog steeds herkenbaar in het Dispuutslogo.

DE KAT DE BEL AANBINDEN

Het werd tijd voor het serieuzere werk: er kwamen nog meer weekendjes, er werden nieuwe leden ingegroend, men werd actief voor Demos, er werden activiteiten (intern en extern) georganiseerd, er werd gevochten voor acceptatie binnen de vereniging. Ondertussen laaide de discussie op wat er van Congo moest komen. Was het nog steeds alleen die groep vrienden of begon Congo institutionele vormen aan te nemen? Uiteraard bleef de vriendschap hoog in het vaandel staan, maar er bleken andere waarden te ontstaan, zoals de bijdrage die Congo leverde aan het verenigingsleven, de toegevoegde waarde van het groeperingswezen, etc. Na haar eerste levensjaren bleek Congo niet meer alleen een vriendengroep te zijn, maar een volwaardige groepering. Tekenen van volwassenheid begonnen te ontluiken en er werd serieus nagedacht over een aanvraag voor erkenning als Dispuut.

EEN KAT EEN KAT NOEMEN

En zo geschiedde. Al was het misschien voor sommigen reeds een voldongen feit: Congo diende een aanvraag tot erkenning als DemosDispuut in. Na een jaar de status ‘Dispuut in oprichting’ te hebben doorbracht was Demos Dispuut Congo de jongste telg in de disputencultuur van de Eindhovense Studentenvereniging Demos. Reeds vele disputen zijn Congo voorgegaan en wellicht zullen er nog (vele?) volgen. Feit is in ieder geval dat heden ten dage Demos nog steeds doorspekt is met Congo-leden: leden met het hart op de juiste plaats, vol energie en inzet, vrolijk, soms een tikkeltje bijdehand, leden die hun steentje zullen bijdragen aan het Dispuut, aan de vereniging en aan het studentenleven, leden die alom herkenbaar zullen zijn aan het uit volle borst geuite:

GROEN IS GOED, CONGO!